Szczecin – Co warto zobaczyć?

Aby zobaczyć cały Szczecin trzeba przyjechać tutaj na kilka dobrych dni. Teren miasta jest tak rozległy i różnorodny, że nie sposób zobaczyć wszystkiego podczas jednej wizyty. Opiszę kilka obowiązkowych punktów wycieczki oraz miejsca, które warto odwiedzić będąc nieco dłużej w Szczecinie.

Miejski szlak turystyczny

Został wytyczony wzorem wielu miast Europy. Czerwona linia – jak potocznie jest nazywany – przebiega przez Stare Miasto, Nowe Miasto i część Śródmieścia. Został utworzony z inicjatywy władz miasta i Regionalnego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w 750. rocznicę nadania Szczecinowi praw miejskich. Cały szlak liczy 7 km i przedstawia 42 obiekty. W punktach IT i PTTK można nabyć kieszonkowy przewodnik wraz z mapą Miejskiego Szlaku Turystycznego.

Opis szlaku znajdziecie w naszym drugim artykule.
Polecam ten szlak, jeśli przyjeżdżacie na jeden dzień – zobaczycie Szczecin w pigułce.

Jak się poruszać po Szczecinie?
Najlepiej komunikacją miejską. Komunikacja w tym mieście jest bardzo dobrze zorganizowana i przejazd z dowolnego miejsca w inne dowolne miejsce wymaga max. 2 przesiadek, chociaż zazwyczaj to kwestia jednej krótkiej przesiadki. Więcej informacji i rozkład jazdy znajdziecie na stronie ZDiTM Szczecin.

BILET ULGOWY = 1/2 OPŁATY ZA BILET NORMALNY

Schemat sieci komunikacji miejskiej Szczecinie, moim zdaniem jest czytelny i w pełni użyteczny. Po kliknięciu wyświetli się większe zdjęcie. Możecie też pobrać wersję PDF ze strony ZDiTM.

W centrum Szczecina przemieszczanie odbywa się praktycznie wyłącznie tramwajami. Tramwajem należeć dojechać do miejsca przesiadkowego i dalej z jednym autobusem w dowolne miejsce w Szczecinie. Programy typu JakDojadę na pewno Wam w tym pomogą.

Czym się różnią autobusy pośpieszne od normalnych? Przede wszystkim łączą prawobrzeże z lewobrzeżem miasta. Szczecin, po środku, ma duże rozlewiska Odry i port, które trzeba zwyczajnie przejechać i ominąć. Można to zrobić autobusem i tramwajem lub jednym autobusem pośpiesznym – za podwójną cenę biletu.

Ciekawe miejsca w Szczecinie

NIEBAWEM UZUPEŁNIMY TEN ARTYKUŁ O ZDJĘCIA

Szczeciński Pasztecik

Historia lokalu sięga głębokich czasów PRL. Pierwszy lokal powstał 1969 roku i do dzisiaj niezmiennie znajduje się przy ul. Wojska Polskiego 46. Można powiedzieć, że jest to pierwszy fast food w Szczecinie, w którym oferują paszteciki w trzech smakach: z mięsem, z pieczarką i serem oraz z kapustą i grzybami.
Cena za ten przysmak wynosi 3,40 zł za jedna sztukę, chociaż ta cena lubi szybko się zmieniać .Wygląd lokalu przez ponad czterech dekad się nie zmienia – sztuczne kwiaty znajdujące się na blatach i krzesełka przymocowane na stałe do podłogi dodają swoistego uroku.
Charakterystyczna jest sprzedaż tego smakołyku, gdyż przy wejściu znajduje się kasa, która przyjmuje wyłącznie gotówkę. Z otrzymanym paragonem należy przejść w głąb lokalu, aby odebrać swoje zamówienie.

Czym jest słynny Pasztecik Szczeciński?
Pasztecik Szczeciński to rodzaj smażonego ciasta drożdżowego nadziewanego farszem; danie typowe dla Szczecina. Nadzienie składa się najczęściej z wieprzowiny połączonej z wołowiną,kapusty z grzybami bądź sera i pieczarek. W czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dość powszechnym zjawiskiem było zastępowanie farszu mięsnego pastą jajeczną. Ciasto z zewnątrz jest kruche, jednak w środku ma delikatną i miękką konsystencję. Pasztecik serwowany jest zazwyczaj z niezabielanym, mocno przyprawionym czerwonym barszczem.
22 grudnia 2010 Pasztecik znalazł się na liście produktów tradycyjnych, co oznacza iż wszyscy producenci muszą ściśle przestrzegać receptury.

Podziemia pod Dworcem PKP Szczecin-Główny

• Poniemieckie bunkry z czasów II Wojny światowej

Podziemne Trasy Szczecina – podziemne trasy turystyczne, urządzone w schronach: przeciwlotniczym i przeciwatomowym, znajdujących się na terenie Szczecina w rejonie dworca głównego.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=62&v=cfLj5jCLX5s

Pierwszym z udostępnionych obiektów jest poniemiecki schron przeciwlotniczy (LSR-Luftschutz Räume), pochodzący z okresu II wojny światowej, noszący do końca wojny nazwę „Stettin HBF-Kirchplatz”. Obiekt ukończono w 1941 roku, a do jego budowy wykorzystano podziemia fortyfikacji miejskich z XVIII wieku. Schron posiada pięć podziemnych kondygnacji, sięgających 18 metrów w głąb ziemi. Jego powierzchnia wynosi ok. 2,5 tysiąca m², grubość ścian dochodzi do 3 metrów, a stropów do 2,8 metra. Podczas alianckich nalotów na miasto, w schronie chroniło się ok. 5 tysięcy osób. Obiekt często określany jest jako największy schron cywilny z czasów II wojny światowej w Polsce.
Po włączeniu Szczecina do terytorium Polski, obiekt został przebudowany na schron przeciwatomowy. Do lat 90. XX wieku odbywały się tu szkolenia obrony cywilnej. W 2014 roku wnętrza schronu posłużyły jako scenografia filmu „Wielka ucieczka na północ” (reż. Andrzej Fader), ukazującego dalsze losy bohaterów amerykańskiego filmu „Wielka ucieczka” z 1963 roku.

Aktualnie do zwiedzania udostępnione są następujące trasy:

• Trasa „II Wojna Światowa” (czas przejścia: 1 godzina), ukazująca historię miasta podczas II wojny światowej, w pierwszych latach po przyłączeniu do Polski oraz dzieje szczecińskich fortyfikacji. Wystawa na części trasy nawiązuje do filmów o tzw. Wielkiej Ucieczce oraz faktów w nich przedstawionych.
• Trasa „Zimna Wojna – życie w PRL-u” (czas przejścia: 1 godzina) prowadzi częścią schronu przebudowaną na schron przeciwatomowy. W ramach wystaw prezentowane są eksponaty związane ze szczecińskim systemem schronów oraz obroną cywilną, a także z życiem w mieście w latach PRL-u.

Wejście do obiektu mieści się na peronie I w zejściu do dawnego tunelu.
Zwiedzanie obiektu odbywa się w grupach z przewodnikiem. Placówka jest czynna codziennie, a wejście na trasy ma miejsce o godz. 12.00 (w soboty również o 13.30). Sprzedaż biletów odbywa się w tunelu pod dworcem, przed wejściem do schronu. Strona internetowa schronu.
Obiekt otrzymał w 2008 roku tytuł „Turystycznego Produktu Polski”, przyznawany przez Polską Organizację Turystyczną.

Dojazd:

Na Dworzec PKP Szczecin-Główny, w tym do schronu można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek tramwajowy Dworzec Główny – linia nr 3 ,6 7, 8
Przystanek autobusowy Dworzec Główny – linia nr 61, 75, 70, 81, 87.

Odległość od Dworca Głównego w Szczecinie do Bulwaru Piastowskiego wynosi 800 m, można podjechać autobusem nr 75 i tramwajem nr 6.

Bulwar Piastowski

• Spacer Aleją Żeglarzy

Bulwar Piastowski w Szczecinie jest jednym z nowym i ciekawym miejscem wypoczynku zlokalizowanym nad Odrą w ścisłym centrum miasta. Zaczyna się na wysokości zjazdu z Trasy Zamkowej, a kończy aż za Mostem Długim. Ma 909.5 metrów długości, a na nim znajduje się Aleja Żeglarzy.

Przechadzając się wzdłuż drugiej co do długości rzeki w Polsce, można dostrzec rzeźby oraz płaskorzeźby nawiązujące do tematyki morskiej. Aleję Żeglarzy otwiera symboliczny szkielet łodzi Wyszaka, legendarnego szczecińskiego żeglarza i kupca. Aleja Żeglarzy przypomina nam o wielkich wyprawach morskich, a także o ludziach związanych z morzem.

Nadodrzańskie bulwary są młodą inwestycją Szczecińskich władz, projekt ten cieszy się powodzeniem i przyniósł spory sukces. Przedsięwzięcie dosłownie przybliżyło Szczecin do wody i zarówno mieszkańcy, jak i turyści chętnie spacerują po Bulwarze. Doskonałe oświetlenie sprawia, że po zmroku promenadę widać z oddali. Przez całą długość Bulwarów rozciąga się chodnik spacerowy oraz ścieżka rowerowa, natomiast bliżej wody zamontowano wygodne ławki. Bulwar jest dostosowany dla osób niepełnosprawnych. Ponadto znajdujące się tu lokale gastronomiczne oferują kuchnię z obszarów Grecji a nawet Skandynawii.

Dojazd:

Na Bulwary można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek tramwajowy Wyszyńskiego – linia nr 2, 6, 7, 8
Przystanek autobusowy Wyszyńskiego – linia nr 61, 62, 75, 70, 81, 87.
Odległość od Bulwaru Piastowskiego do Nabrzeża “Starówka” wynosi 100 m, trzeba przejść przez rzekę Odrę. Można to zrobić Mostem Długim przy ul. Wyszyńskiego lub Trasą Zamkową.

Nabrzeże Starówka i Wyspa Grodzka

• Legalne piwo w plenerze
• Szczecińskie “Dźwigozaury”
• Spacer
• Plaża
• Wodny tramwaj

Zmodernizowane w roku 2017 Nabrzeże Starówka na szczecińskiej Łasztowni zostało wybrane najlepszą przestrzenią publiczną w Polsce. To kolejna miejska inwestycja, która stała się laureatem prestiżowego konkursu architektonicznego. Strategia Floating Garden 2050 realizowana od ponad 10 lat nie pozostawia złudzeń – Szczecin czerpał, czerpie i będzie czerpał pełnymi garściami z bliskości Odry, jeziora Dąbie, kanałów Międzyodrza.

W tym miejscu – między Mostem Długim, a Trasą Zamkową – decyzją Rady Miasta legalne jest spożywanie alkoholu o stężeniu nie większym niż 12%.

Obecnie “bulwary”, bo tak to miejsce jest nazywane wśród mieszkańców jest najczęściej wybieranym miejscem spotkań w okresie letnim. przede wszystkim na fakt, że można napić się tam piwa, jednak wiele osób przyciąga widok starówki, Odry oraz Zamku Książąt Pomorskich, które znajdują się na wyciągnięcie ręki. Obok znajduje się sklep spożywczy, a na samych bulwarach można kupić coś do jedzenia.

Idąc dalej w kierunku Wyspy Grodzkiej, trzeba przejść pod Trasą Zamkową, za którą znajdują się szczecińskie “Dźwigozaury”. Co raz bardziej znane w całej Polsce, powoli stają się symbolem tego miasta.
W 2019 roku zostało zamontowane na nich oświetlenie, które przyciąga wzrok wieczorową i nocną porą.

Po prawej stronie znajdują się stare portowe budynki, które systematycznie są odrestaurowywane. Niegdyś znajdowały się tam mleczarnie, rzeźnie i inne pomieszczenia służące do handlu w porcie. Obecnie miasto planuje przenieść życie kulturalne w te miejsce modernizując i otwierając nowe lokale gastronomiczne, czego przykładem jest Stara Rzeźnia.

Dochodząc do wspomnianej Starej Rzeźni, możecie dostać się na Wyspę Grodzką. Przed laty na wyspie znajdowały się wyłącznie ogródki działkowe, dzisiaj to miejsce staje się sercem Szczecina. Wyspa usypana jest w całości piaskiem, dzięki czemu można się poczuć jak na wakacjach. Piękny widok Wałów Chrobrego, którego z żadnego innego miejsca się nie doświadczy, zachęca do długiego leżakowania. Na wyspie znajduje się punkt gastronomiczny z barek, a w weekendy przychodzi DJ puszczając muzykę na żywo. Gorąca i cicha plaża zamienia się w dyskotekę rodem z hiszpańskich wybrzeży.

Z Mostu Długiego, w pobliże wejścia na Wyspę, można dostać się wodnym tramwajem.
Szczeciński tramwaj wodny łączy leżące na przeciwnych brzegach Odry Bulwar Piastowski i Nabrzeże Starówka (Łasztownia). Przystanek na zachodnim brzegu Odry zlokalizowany jest na Bulwarze Piastowskim przy Alei Żeglarzy, w sąsiedztwie Mostu Długiego, przed restauracją Stockholm.
Przystanek na wschodnim brzegu rzeki znajdzie się na Nabrzeżu Starówka w Marinie North-East, sto metrów na północ od mostu zwodzonego prowadzącego na Wyspę Grodzką.

Cena biletu w jedną stronę dla jednej osoby wynosi 5 zł. Nie ma biletów ulgowych.
Przewóz roweru kosztuje dodatkowo 3 zł.

Dojazd:

Na Nabrzeże Starówka można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek tramwajowy Wyszyńskiego – linia nr 2, 6, 7, 8
Przystanek autobusowy Wyszyńskiego – linia nr 61, 62, 75, 70, 81, 87.
Odległość od Nabrzeża Starówka do Wyspy Grodzkiej wynosi 400 m, trzeba przejść spacerem wzdłuż Odry. Można przyjechać także samochodem – ul. Zbożowa.

Stare Miasto i Ratusz

• Spacer
• Muzeum
• Szczeciński Browar
• Gastronomia

Jedyne czego brakuje Szczecinowi, to właśnie starówki. Szczecin podczas II Wojny Światowej został dotkliwie zbombardowany, w wyniku czego 90% starego miasta zostało zrównane z ziemią. Dodatkowo wszystkie użyteczne elementy budowlane, na rozkaz, zostały wywiezione do Warszawy na jej odbudowę.

W latach 80. XX wieku ogłoszony został konkurs na zagospodarowanie dolnej części Starego Miasta – Podzamcza. Ponieważ żaden z architektów nie zdobył 1 miejsca, zdecydowano się na realizację projektu, który zajął 2 miejsce. Jego autorem był prof. Politechniki Szczecińskiej Stanisław Latour. Powołana została spółdzielnia „Podzamcze”, która miała się zająć zrealizowaniem inwestycji. Jednak napotkano problemy związane z błędami w dokumentacji, a potem z transformacją ustrojową. Ostatecznie w 1994 rozpoczęto proces ponownej zabudowy Podzamcza (rejon dolnego Starego Miasta u podnóża Zamku, przy Odrze) – na ogół w nowoczesnym stylu, bez odtwarzania historycznego wyglądu kamienic. Zdecydowano się jednak zachować historyczną siatkę ulic oraz podział parcelacyjny zabudowań. Inwestycję zainicjowała nieistniejąca już spółdzielnia „Podzamcze”; pierwszą kamienicę ukończono w 1996. Część wyglądu sprzed 1939 roku odzyskał Rynek Sienny. Brakuje jedynie jednej pierzei, którą zajmują budynki z okresu PRL, niedawno odremontowane. W 2001 spółdzielnia „Podzamcze” upadła, a należące do niej nieruchomości zostały rozdzielone między wierzycieli. Obecnie teren Podzamcza ma wielu właścicieli – niektóre tereny zostały zagospodarowane, niektóre wciąż oczekują na nową zabudowę.

Ratusz Staromiejski w Szczecinie – wzniesiony przy Rynku Siennym, dziś przy ulicy Księcia Mściwoja II nr 8
Zbudowano go dla władz miasta w XV w. na miejscu drewnianego budynku z poł. XIII w., w którym mieściły się: izba ławników, sala sądowa, sala handlowa oraz karcer znajdujący się w piwnicach. W roku 1570 był miejscem obrad Kongresu Pokojowego kończącego wojnę pomiędzy Szwecją i Danią. Po zniszczeniach w trakcie najazdów Brandenburczyków został odbudowany w stylu barokowym. Funkcję ratusza pełnił do 1879 i od 1937-38 do zniszczenia podczas II wojny światowej. Został odbudowany w latach 1972-1975 na potrzeby Muzeum Narodowego w Szczecinie.
W piwnicy Ratusza mieści się Browar Rodzinny “Wyszak“. Bardzo ładny lokal z kraftowym piwem i bardzo dobrym jedzeniem.

Na terenie starego miasta znajdują się lokale gastronomiczne, w których każdy znajdzie coś dla siebie. Od pizzerii, przez góralskie restauracje, aż po japońskie sushi. Teren starówki nie jest zbyt duży, jednak warto wybrać się tam ze znajomymi w wolny wieczór.

Dojazd:

Na Stare Miasto można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek tramwajowy Wyszyńskiego – linia nr 2, 6, 7, 8
Przystanek autobusowy Wyszyńskiego – linia nr 61, 62, 75, 70, 81, 87.
Odległość od Starego Miasta do Wałów Chrobrego wynosi 900 m, trzeba przejść spacerem wzdłuż Odry. Można podjechać dwa przystanki tramwajem nr 6.

Wały Chrobrego

• Spacer
• Panorama na port
• Muzeum
• Teatr

Wały Chrobrego (niem. Hakenterrasse = Taras Hakena) – taras widokowy o długości ok. 500 m w Szczecinie na skarpie wzdłuż Odry. Słynne założenie urbanistyczno-architektoniczne współtworzące, wraz z Muzeum Narodowym w Szczecinie, Zamkiem Książąt Pomorskich i katedrą pw. św. Jakuba, nadodrzańską sylwetę miasta, widoczną z głównych tras dojazdowych od wschodu biegnących przez mosty i wiadukty. Zaprojektowane i wzniesione według koncepcji Wilhelma Meyera-Schwartau w latach 1902–1921 z inicjatywy nadburmistrza Hermanna Hakena, na cześć którego został taras pierwotnie nazwany.

Bez wątpienia jest to jedno z ładniejszych miej w Szczecinie, które obowiązkowo trzeba zobaczyć. Jest to także miejsce plenerowych imprez miejskich, w tym tej największej – The Tall Ship Races – Zlotu największych żaglowców Świata, który został zorganizowany w Szczecinie już trzykrotnie.

Dojazd:

Na Wały Chrobrego można dostać się tramwajem i autobusem.
Przystanek tramwajowy Wały Chrobrego – linia nr 6
Przystanek autobusowy Teatr Współczesny – linia nr 70
Odległość od Starego Miasta do Wałów Chrobrego wynosi 900 m, trzeba przejść spacerem wzdłuż Odry. Można podjechać dwa przystanki tramwajem nr 6.

Jasne Błonia

• Spacer
• Pomnik
• Miejsce relaksu

Plac Jasne Błonia im. Jana Pawła II to szeroki zieleniec znajdujący się przy gmachu szczecińskiego Urzędu Miejskiego. To doskonałe miejsce wypoczynku: można tu spacerować, jeździć na rowerze, czy rozsiąść się wygodnie na ławce lub na trawniku.

Park powstał w latach 1925-27, zaprojektowany został z rzędami platanów klonolistnych po bokach rozległego trawnika z parterowymi kompozycjami kwiatowymi pośrodku. Jest największym w Polsce skupiskiem tego gatunku drzew, których rośnie tu ponad 200. Ciągłość kompozycyjną zapewnia aleja ciągnąca się w kierunku Parku Kasprowicza i dalej do Lasu Arkońskiego.

Kiedy Ojciec Święty 11 czerwca 1987 odwiedził miasto, na Jasnych Błoniach odprawił mszę gromadząc tu setki tysięcy wiernych, co upamiętnione zostało w 1995 roku ustawieniem pomnika Jana Pawła II. Plac nosi też imię papieża.

Dojazd:

Na Jasne Błonia można dostać się autobusami.
Przystanek autobusowy Urząd Miasta – linia nr 70
Przystanek autobusowy Jasne Błonia – linia nr 67
Odległość od Jasnych Błoni do Parku Kasprowicza wynosi 100 m.

Park Kasprowicza

• Spacer
• Lody z automatu
• Pomnik

Szczecin zwany czasem miastem zieleni ma ogółem ponad 500 hektarów terenów zielni miejskiej w tym: 15 parków o łącznej powierzchni 142 ha, 90 zieleńców o łącznej powierzchni 55,2 ha oraz cmentarze o ogólnej powierzchni 193,87 ha a także lasy miejskie. Największy szczeciński park to Park Kasprowicza o powierzchni 27,03 ha, który wraz z Jasnymi Błoniami, Ogrodem Botanicznym oraz Parkiem Leśnym Arkońskim i Ogrodem Dendrologicznym tworzy wielki kompleks zieleni ciągnący się od ścisłego centrum miasta, aż po Puszczę Wkrzańską. W Parku Kasprowicza rosną 232 gatunki i odmiany drzew i krzewów w tym wiele gatunków egzotycznych.

Znajduje się tu Pomnik Czynu Polaków, wyobrażający podrywające się do lotu trzy orły, symbolizujące trzy pokolenia Polaków zaangażowanych w odbudowę Szczecina. Pomnik postawiono w 1979 roku.

Zbliżając się do Teatru Letniego można kupić lody z automatu oraz zjeść posiłek w restauracji, obok której znajduje się plac zabaw dla dzieci. W okresie letnim organizowane są także przejażdżki na koniu i kucu, jednak nie ma stałych dni i godzin dla tej atrakcji.

Dojazd:

Na Jasne Błonia można dostać się autobusami.
Przystanek autobusowy Jasne Błonia – linia nr 67
Przystanek autobusowy Teatr Letni – linia nr 53, 60

Teraz Letni

• Koncerty

W Parku Kasprowicza, na naturalnej skarpie przy Jeziorze Rusałka znajduje się szczeciński amfiteatr. To miejsce dużych koncertów z udziałem gwiazd, uroczystości i imprez lokalnych, ale też zwykłych spotkań w niezwykłym otoczeniu.

Teatr Letni w Szczecinie im. Heleny Majdaniec to jeden z największych amfiteatrów w Polsce (4,5 tys. miejsc siedzących). Teatr Letni charakteryzuje się ciekawą architektoniczne formą i położeniem oraz jedną z najlepszych naturalnych akustyk w kraju. Dodatkowym atutem jest dynamicznie zmieniająca się iluminacja łuku i dachu, dzięki której Szczecin otrzymał główną nagrodę w XII edycji ogólnopolskiego konkursu na Najlepiej Oświetloną Gminę i Miasto 2009.

Dojazd:

Na Jasne Błonia można dostać się autobusami.
Przystanek autobusowy Jasne Błonia – linia nr 67
Przystanek autobusowy Teatr Letni – linia nr 53, 60
Odległość od Teatru Letniego do Ogrodu Różanego wynosi 400 m.

Ogród Różany, tzw. “Różanka”

• Spacer
• Dziewięć tysięcy róż w 99 odmianach
• Koncerty

Ogród Różany w Szczecinie, „Różanka” dwuhektarowy ogród założony na Łęknie w 1928 r. z okazji zjazdu ogrodników. W 1935 r. powstała „Ptasia Fontanna” z rzeźbami ptaków autorstwa Kurta Schwerdtfegera. II wojnę światową ogród przetrwał w stanie nienaruszonym i do lat 70. XX wieku był miejscem wypoczynku szczecinian. Z powodu braku pieniędzy na jego utrzymanie zaczął stopniowo popadać w ruinę.

W latach 2006-2007 dzięki funduszom Miasta Szczecina przeprowadzono odbudowę ogrodu w stylu z lat trzydziestych. Po zakończeniu prac oddany do użytku 20 kwietnia 2007 r. Zasadzono tu ponad dziewięć tysięcy róż w 99 odmianach, wykonano schody, alejki oraz plac zabaw. Prócz kwiatów występują tutaj również egzotyczne drzewa i krzewy posadzone w czasie zakładania ogrodu, m.in. miłorząb dwuklapowy, kasztanowiec gładki, metasekwoja chińska, tawlina jarzębolistna, korkowiec amurski, jabłonie, wiśnie, grab amerykański, trzmielina oskrzydlona, różne rodzaje głogów, klon kolchidzki oraz świerk serbski występujący jedynie w górach Bośni i Hercegowiny.

Jedną z atrakcji ogrodu jest „Ptasia Fontanna”, odtworzona z klinkieru i marmuru na podstawie zdjęć i rycin, na wzór budowli przedwojennej. Jej głównymi elementami są cztery betonowe gęsi osadzone na cokole (trzy z nich oryginalne, odrestaurowane, czwarta – stworzona od podstaw. Różanka znajduje się na obszarze Łękna, na skraju Parku Kasprowicza pomiędzy ulicami Jasienicy, Zaleskiego i Moczyńskiego oraz ścieżką rowerową (Fałata) w pobliżu nieczynnego przystanku kolejowego Szczecin Łękno.

W okresie letnim, w każdą niedzielę, odbywają się koncerty plenerowe. W otoczeniu róż można wsłuchać się w muzykę poważną wykonywaną przez szczecińskich artystów. Wstęp w dniu koncertów jest jak co dzień bezpłatny.

Dojazd:

Na Jasne Błonia można dostać się autobusami.
Przystanek autobusowy Teatr Letni – linia nr 53, 60
Przystanek tramwajowy Traugutta – linia nr 1,9

Brama Portowa

• Zabytek

Jest jedną z dwóch (obok Bramy Królewskiej) zachowanych do czasów współczesnych bram, będących pozostałością dawnych fortyfikacji pruskich. W dalekiej historii służyła jako wjazd do miasta, dzisiaj stanowi jeden z cenniejszych i lepiej zachowanych zabytków Szczecina.

Dojazd:

Na Bramę Portową można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek autobusowy Brama Portowa – linia nr A,B,C, D, E, H
Przystanek autobusowy Pl. Zwycięstwa – linia nr 75, 61, 81
Przystanek tramwajowy Brama Portowa – linia nr 1, 2, 3, 4, 7 ,8, 9, 10

Katedra

• Zabytek
• Wieża widokowa

Bazylika archikatedralna pod wezwaniem św.Jakuba mieści się w centrum Szczecina, między ulicą Wyszyńskiego, Sołtysią a Grodzką. Jest zbudowana w stylu gotyckim. Po zamontowaniu nowej iglicy wieża kościoła (łącznie z iglicą) ma 110,175 metrów. Na wysokości 53 metrów znajduje się punkt widokowy.

Bazylika ma 80 metrów długości i 40 metrów szerokości. Nawa główna ma 23 metry wysokości. W środku bazyliki są zabytkowe i współczesne dzieła sztuki sakralnej, czynne jest muzeum diecezjalne.

Na zewnątrz kościoła znajduje się dzwon zwany Wielkim, wykonany w 1682 roku przez szczecińskiego ludwisarza, ufundowany między innymi przez króla szwedzkiego Karola XI. Na wieży czynny zegar wybija godziny w ciągu dnia.

Najciekawszy z punktu widzenia turystycznego wydaje się być taras widokowy, na który prowadzi winda.

TARAS WIDOKOWY BAZYLIKI ARCHIKATEDRALNEJ ŚW. JAKUBA APOSTOŁA W SZCZECINIE

Dojazd:

Do Katedry najlepiej podejść z Bramy Portowej. Na Bramę Portową można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek autobusowy Brama Portowa – linia nr A,B,C, D, E, H
Przystanek autobusowy Pl. Zwycięstwa – linia nr 75, 61, 81
Przystanek tramwajowy Brama Portowa – linia nr 1, 2, 3, 4, 7 ,8, 9, 10

Brama Królewska

• Zabytek
• Pijalnia czekolady

Podobnie jak Brama Portowa powstała na miejscu dawnych murów miejskich. Obiekt wchodził w skład systemu pruskich fortyfikacji Szczecina i łączył w sobie funkcje militarne z dekoracyjnymi. W dalekiej historii Szczecina, brama pełniła funkcję wjazdową do Zamku Książąt Pomorskich.

Na szczególną uwagę zasługują stworzone przez nadwornego rzeźbiarza króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I – Bartholome Damarata szczyty przedstawiające m.in. Marsa z mieczem i tarczą i Herkulesa z maczugą i skórą lwa. Brama przyozdobiona jest rzeźbionymi elementami oręża, zbrojami, tarczami i sztandarami – to nawiązanie do rzymskiej tradycji pochodów triumfalnych i wieszania zdobycznej broni na bramach miast.

W czasie II wojny światowej w obawie przed zniszczeniem zdemontowano zdobienia ze szczytów bramy i ukryto w Arkońskim Parku Leśnym, a samą bramę obsadzono bluszczem i tak przetrwała wojnę. Zdobione szczyty i ozdoby odnaleziono w roku 1957 i z powrotem zamontowano na bramę.

W 1994 roku przeprowadzono renowację Bramy. Niegdyś mieściła się tutaj galeria sztuki, a od 2000 – „Brama Jazz Cafe”. 8 listopada 2017 w Bramie Królewskiej otwarto pijalnię czekolady Wedel.

Dojazd:

Na Bramę Królewską można dostać się tramwajem.
Przystanek tramwajowy Filharmonia – linia nr 1
Odległość od Bramy Królewskiej do Zamku Książąt Pomorskich wynosi 400 m, trzeba przejść na drugą stronę skrzyżowania, mijając po drodze zegar słoneczny.

Zamek Książąt Pomorskich

• Zabytek
• Opera
• Platforma widokowa

Zamek Książąt Pomorskich – renesansowy zamek usytuowany na Wzgórzu Zamkowym w Szczecinie, w sąsiedztwie Odry, historyczna siedziba rodu Gryfitów, władców Księstwa Pomorskiego, oraz nazwa instytucji kultury, administrującej Zamkiem.

Podczas II Wojny Światowej, zamek uległ znacznemu zniszczeniu. W 1946 roku rozpoczęto zabezpieczanie ruin zamku. W 1948 roku na dziedzińcu zamku rozpoczęły się prace archeologiczne.

Obecnie Zamek jest własnością Zarządu Województwa Zachodniopomorskiego, który ma tam swoją siedzibę. W Zamku działają instytucje kultury: centrum kulturalne pn. „Zamek Książąt Pomorskich” obejmujące salę koncertową im. Bogusława I, sale wystawowe, kino „Zamek” , Teatr Krypta i kabaret Piwnica Przy Krypcie, stałe wystawy wnętrz, oraz Opera na Zamku.

W 2016 roku otwarto taras widokowy znajdujący się na dachu jednego ze skrzydeł zamku, z którego rozlega się widok na Plac Solidarności i szczeciński port.

Plac Solidarności i Filharmonia

• Muzeum
• Pomnik
• Filharmonia

Centrum Dialogu „Przełomy” – pawilon wystawowy Muzeum Narodowego w Szczecinie, przeznaczony na wystawy i edukację o najnowszych dziejach Szczecina i Pomorza Zachodniego. Jest to budynek podziemny, zagłębiony w Plac Solidarności, na którym znajduje się Pomnik Ofiar Grudnia 1970 Czesława Dźwigaja. Plac Solidarności jest położony w sąsiedztwie dawnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, w miejscu demonstracji i walk ulicznych w grudniu 1970, podczas których zginęło 16 osób oraz Szczecińskiej Filharmonii.

Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie – wiodąca instytucja kultury w województwie zachodniopomorskim, mieszcząca się od 2014 roku w nowoczesnym budynku, wyróżnianym w wielu konkursach. Zdecydowanie jedna z bardziej rozpoznawalnych przez polaków wizytówek Szczecina.

Dojazd:

Na Plac Solidarności można dostać się tramwajem.
Przystanek tramwajowy Filharmonia – linia nr 1

Cmentarz Centralny

• Spacer
• 415 gatunków i odmian drzew oraz krzewów

Cmentarz Centralny w Szczecinie (do 1945 niem. Hauptfriedhof – Cmentarz Główny) – największy cmentarz w Polsce, trzeci co do wielkości w Europie i jeden z największych na świecie. Został założony w latach 1899-1900[2], we wschodniej części Gumieniec, według projektu Wilhelma Meyera-Schwartaua, a ostateczny kształt nadał mu Georg Hannig w 1918 r. Od jego otwarcia pochowano na nim ponad 300 tysięcy zmarłych, a jego dzisiejsza powierzchnia wynosi 172,33 ha.

Architektura cmentarza nawiązuje do nekropolii Ohlsdorf w Hamburgu. Widać tu połączenie kilkunastu krajobrazów ogrodowych. Projektując cmentarz starano się maksymalnie upodobnić go do parku-ogrodu, a jak najdalej odejść od standardowego stłaczania „jak największej ilości grobów, na jak najmniejszej powierzchni”. Dużą część terenu nekropolii przeznaczono na zieleńce, zbiorniki wodne, żywopłoty, szerokie aleje obsadzane szpalerami dekoracyjnych drzew.

Dojazd:

Na Cmentarz Centralny można dostać się tramwajem i autobusem.
Przystanek tramwajowy Cmentarz Centralny – linia nr 8,10
Przystanek autobusowy Karola Miarki – linia nr 67
Przystanek autobusowy Dworska – linia nr 53
Przystanek autobusowy Mieszka I – linia nr 61, 81

Jezioro Szmaragdowe

• Spacer
• Bunkry
• Była trasa pociągu z kopalni kredy i margla
• Kanał wodny
• Ruiny wyciągu wywożącego urobek z kopalni kredy i margla

Jezioro Szmaragdowe w Szczecinie to sztuczne jezioro znajdujące się w Zdrojach – osiedlu Szczecina, na obszarze Parku Krajobrazowego Puszcza Bukowa czyli w zielonym, pięknym zakątku Szczecina. Jezioro Szmaragdowe powstało w wyrobisku dawnej kopalni kredy, a swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu zabarwieniu wody związanemu z zawartością węglanu wapnia, pochodzącego z rozpuszczania kalcytu.

Jezioro Szmaragdowe, jak i Puszcza Bukowa porastająca jego okolice, to przepiękne miejsce na romantyczne spacery, rodzinną rekreację i rowerowe przejażdżki. To jedna z ładniejszych atrakcji przyrodniczych całego Szczecina. Z tego miejsca rozpoczyna się ścieżka zdrowia, z której można w aktywny sposób swobodnie korzystać.

Całą wycieczkę rozpocznijcie spod mostku przy Jeziorze.

W okół jeziora prowadzą dwie ścieżki – jedna górą, druga dołem. Zdecydowanie polecam tę na dole. Prowadzi tuż przy brzegu jeziora i co chwilę ukazuje miejsca, w których można zrobić fantastyczne zdjęcia. Nad tym jeziorem odbyła się nie jedna profesjonalna sesja zdjęciowa.
Na końcu ścieżki czeka Was mała rozgrzewka, gdyż trzeba wejść na górę po schodach. Z góry kierujcie się w prawo, gdzie brukowaną drogą dojdziecie do skrzyżowania – na lewo Polana Widok, na wprost zejście do parkingu, na prawo dojdziecie do bunkrów i mostku nad Jeziorem Szmaragdowym.

Do bunkrów dostaniecie się także z parkingu (spod mostku przy jeziorze) – wszystko jest bardzo blisko siebie. Kierując się schodami do góry, koło mostku, który jest pozostałością po kopalni dojdziecie do ruin, które w pewnym obszarze zostały przystosowane do zwiedzania.

Są to ruiny po dawnej jednostce wojskowej z okresu II WŚ, gdzie później miała tutaj swoją siedzibę ochotnicza straż pożarna. Niestety wieżę i kilka budynków należało zamknąć, a część rozebrać. Obecnie w budynku, znajdującym najbliżej urwiska znajduje się Szczecińskie Centrum Informacji Turystycznej SZMARAGDOWE-ZDROJE, które organizuje zwiedzanie podziemnych korytarzy. Ja będąc jeszcze młodym harcerzem, miałem okazję kilkukrotnie wejść do środka, gdy pomieszczenia były jeszcze niezabezpieczone, dlatego polecam odwiedzenie tego miejsca.

To są wąskie korytarze, biorąc pod uwagę ich szerokość to są tunele, których długość przekracza 700 metrów, biegną w głąb ziemi do kilku i kilkunastu metrów. Nie odkryto wszystkich tuneli i do końca nawet nie wiadomo jaki był cel ich stworzenia. Teraz można tutaj nawet spotkać nietoperze i właśnie ze względu na nietoperze obiekt może być zamknięty dla zwiedzających od września, które tutaj zimują.

Centrum czynne: poniedziałek – piątek 8.00 – 16.00
Zwiedzanie podziemi w okresie od 16.04. do 30.09. Turyści indywidualni (min. 5 osób): sobota i niedziela 12.00 – 16.00

Kolejną atrakcją – ciekawostką jest pozostałość po trasie pociągu, który wywoził urobek z kopalni kredy, na terenie której dzisiaj znajduje się Jezioro Szmaragdowe. Tutaj należy przytoczyć trochę historii.

Wszyscy szczecinianie wiedzą o istnieniu jeziora, ale nie każdy wie jak ono powstało, ani co było przed nim.

Kopalnia Katharinen Kreidegrube powstała w 1862 r. Eksploatowana była w niej kreda i margla, które wysyłano do pobliskiej cementowni „Stern”. Na samym początku surowiec był wydobywany powyżej poziomu wód gruntowych, potem zaczęto zagłębiać się, tworząc wyrobisko o głębokości 20 metrów w stosunku do otaczającego go terenu.

Urobek był transportowany do fabryki znajdującej się przy ulicy Batalionów Chłopskich, dziś już nieistniejącej, zaś niepotrzebny nakład był składowany na hałdzie, w miejscu której dziś znajduje się punkt widokowy (Polana Widok i Wzgórze Akademickie).

W 1925 r. robotnicy w południowej ścianie eksploatowanego wyrobiska natrafili na ścianę piasków zawodnionych, przez co nastąpił gwałtowny wylew wody i doszło do zalania kopalni. W niektórych źródłach można wyczytać, że wszyscy robotnicy się uratowali, w innym zaś, że część zginęła. Z powodu szybkiego zalania kopalni nie udało się uratować sprzętu górniczego, więc do dziś w zalanych korytarzach znajdują się wózki oraz sprzęt wydobywczy.

Dzisiaj po kopalni pozostało sporo pamiątek historycznych. Pierwszą z nich jest przepiękne jezioro powstałe w wyniku zalania, kolejną mostek obok jeziora, którym przemieszczała się kolejka wywożąca urobek. Niedaleko od jeziora znajdziemy także tunel oraz wiadukt w całkiem dobrym stanie, którym dalej przemieszczała się kolejka z kopalni.

Aby zobaczyć ten schowany kawałek historii, trzeba wiedzieć gdzie szukać. Najlepiej dostać się do Groty, tj. Groty „Za Łukami” – sztuczna grota zbudowana na północny zachód od Jeziora Szmaragdowego, przy południowym krańcu ul. Grabowej. Inicjatorem wybudowania, powstałej w 1880 r., groty był Albert Eduard Toepffer – właściciel pobliskiej cementowni „Stern” oraz zakładów „Comet” na Żelechowej.

Od Groty wiedzie ścieżka, którą należy przejść jakieś 100 m, do momentu, w którym będziecie mieli wrażenie, że znajdujecie się na moście. Po obu stronach będziecie widoczne urwisko w kształcie małego kanionu. To tu!

W wybranym miejscu (nie ma wyznaczonej ścieżki), musicie zejść na dół. Waszym oczom ukaże się ceglany tunel oraz zabezpieczona ceglanym murem skarpa, który chronił trasę pociągu przed osunięciem się ziemi. Idąc tym wydrążonym “kanionem”, po drodze napotkacie uroczy i zabytkowy most, aż dotrzecie do nowoczesnych budowli, czyli torów kolejowych, które kończą ten kawałek historii. Pociąg w przeszłości jeździł jednak dalej – do kanały wodnego.

Po przejściu na drugą stronę torów, przy przystanku autobusowym “Grabowa”, przejdźcie przez przejście dla pieszych i pójdzie, wzdłuż płotu w stronę rzeki. Waszym oczom ukaże się kanał przy którym niegdyś cumowały barki po urobek przywożony wagonikami z kopalni. Przy brzegu nadal można dostrzec fundamenty jednego z dźwigów, transportującego wapień z pociągu na barki.

Wracając do drogi i idąc w prawo wzdłuż torów dojdziecie do podnóża Wzgórza Akademickiego, z którego widać byłe cementowe fundamenty kolejki linowej, za pomocą której wywożono wagonikami urobek, kształtując obecne Wzgórze. Obok nich, na górce znajduje się także dziki tunel, ale niestety jest zamknięty, a obok widnieje informacja, że teren jest monitorowany.

Dojazd:

Na Jezioro Szmaragdowe można dostać się autobusem lub wygodnie samochodem.
Przystanek autobusowe Jezioro Szmaragdowe – linia nr 64, 66.
Samochodem – ul. Kopalniana
Odległość od Jeziora Szmaragdowego Polany Widok wynosi 300 m, trzeba przejść obok wyżej wspomnianych bunkrów i ruin starych budynków. Można także dojść na około betonową drogą dojazdową, którą widać z parkingu.

Polana Widok

• Punkt widokowy
• Ognisko

Aby dojść na Polanę Widokową należy udać się betonową drogą, która znajduje się po prawej stronie od Jeziora Szmaragdowego i prowadzi ona w górę kierunek północny zachód. Można też po odkryciu znajdujących się tutaj podziemi udać się w prawo, do końca i znajdziemy się na wprost wiaty. jak już się tam znajdziecie to należy kierować się wzdłuż drewnianego płotka – w ten o to sposób dojdziecie na Polanę Widok.

Jeśli idąc na Polanę, zastanowicie się skąd tu takie wzniesienia, to spieszę powiedzieć, że jest to wynikiem działalności człowieka, a konkretnie działaniami związanymi z kopalnią kredy, o której pisałem wyżej. Ten cały nasyp ziemi, który wydobywano w celu uzyskania dołu, został przesypany tutaj oraz nieco dalej, dzięki czemu powstało Wzgórze Akademickie, o którym napisze później.

Latem ciężko jest znaleźć wolne miejsce miejsce, gdyż teren jest bardzo atrakcyjny dla aktywnych rodzin. Przygotowane paleniska ze stołami i ławeczkami przyciągają w każdy weekend grupy znajomych i cale rodziny. Wokół miejsc ogniskowych znajduje się duży trawiasty obszar, na którym można pograć w piłkę, lotki i inne sporty.

No i wisienka na torcie tej wycieczki – widok na Szczecin

Przepiękna panorama na lewobrzeżną część miasta. W bezchmurny dzień bardziej widoczne jest też Jezioro Dąbskie, tereny stoczniowe, wzgórze Warszewskie oraz centrum miasta.

Ten punkt zwany jest Punktem Widokowym, ale częściej mówi się tylko Widok. Jeśli macie lęk wysokości, to nie podchodźcie do samej krawędzi. Miejsce to, nie jest wysokie bo to raptem około 94 metrów nad poziomem morza, ale ma ostre, praktycznie pionowe urwisko, co jest konsekwencją kopalni kredy.

Odległość od Polany Widok do Wzgórza Akademickiego wynosi 500 m, prowadzi tam szlak żółty.

Wzgórze Akademickie

• Punkt widokowy

Wzgórze Akademickie – wzniesienie o wysokości 51 m n.p.m. w północnej części Wzgórz Bukowych, na terenie Parku Leśnego Zdroje, w dzielnicy Szczecin-Podjuchy. Wysunięty ku zachodowi fragment wzgórza jest częścią hałdy dawnej kopalni kredy. Południowe i wschodnie stoki zalesione i opadające ku wyrobisku kopalni, natomiast północne i zachodnie -trawiaste i strome. Z wierzchołka doskonały widok na Szczecin, Dolinę Dolnej Odry i Wzniesienia Szczecińskie. Przez wzgórze przechodzi szlak turystyczny żółty Szlak do Szwedzkiego Kamienia. U podnóża przebiega trasa kolejowa Szczecin Główny – Szczecin Dąbie.

Jest to sztuczne wzniesienie, które powstało w wyniku gromadzenia urobku z kopalni kredy na terenie dzisiejszego Jeziora Szmaragdowego. Za pomocą wyciągu i zawieszonych na nim wagoników, wywożono urobek z kopalni tworząc coraz to wyższą górkę, która przybrała ostateczny kształt. Dzięki temu jest to miejsce z jednym z ładniejszych, jak nie najładniejszym widokiem w Szczecinie.

Dojazd:

Na Wzgórze Akademickie można dostać się z Jeziora Szmaragdowego lub bezpośrednio autobusem
Przystanek autobusowe Złota n/ż – linia nr 64, 66.
W związku z tym, że Jezioro Szmaragdowe, Widok i Wzgórze Akademickie znajdują się obok siebie i są naturalnie jednym celem całej wycieczki to proponuję rozpocząć od Jeziora, a skończyć właśnie na Wzgórzu i zejść żółtym szlakiem do drogi, aby wrócić autobusem do centrum z przesiadką na “Jaśminowa ZUS”.

Jezioro Głębokie

• Spacer
• Kąpielisko
• Narty wodne
• Ognisko

Jezioro w granicach Szczecina w północnej części dzielnicy Zachód (osiedle Głębokie), w dolinie u podnóża Wzgórz Warszewskich na terenie Puszczy Wkrzańskiej (Park Leśny Głębokie). Nad południowym brzegiem jeziora znajduje się popularne kąpielisko miejskie dobrze skomunikowane zarówno z centrum miasta, jak i okolicznymi miejscowościami powiatu polickiego.

Jedno z bardziej znanych kąpielisk w Szczecinie, na terenie którego można wypożyczyć rowerki wodne, kajaki, a także skorzystać popływać na nartach wodnych. Nad zbiornikiem wody powstał wyciąg z przeszkodami dla amatorów tego sportu. Obok plaży znajduje się także park linowy z 3 trasami. Idealne miejsce wypoczynku i dla całej rodziny. Plaża w sezonie jest strzeżona przez ratowników WOPR. Wstęp płatny – 5 zł od osoby.

Wokół jeziora wytyczono popularny szlak spacerowo-rowerowy (oznaczony czerwonymi znakami) “Wokół Jeziora Głębokiego” o długości około 6 km. Rozpoczyna się na południe od jeziora, w obszarze pętli tramwajowej “Głębokie”, prowadzi przez leśne parkingi z wytyczonymi miejscami do palenia ognisk i grillowania przy drodze w kierunku Wołczkowa i nad brzegiem jeziora, otacza jezioro i kończy się przy ul. Kąpieliskowej na osiedlu Głębokie. Możemy na nim podziwiać m.in. pięć pomnikowych dębów szypułkowych o obwodzie 280–305 cm zwanych Brytyjczykami oraz buk o nazwie Upiór.

Dane morfometryczne jeziora:
powierzchnia: 31,3 ha
długość: 1550 m
szerokość: 300 m
długość linii brzegowej: 3950 m
głębokość średnia: 2,4 m
głębokość maksymalna: 6,0 m

Dojazd:

Na Głębokie można dostać się tramwajami i autobusami.
Przystanek tramwajowy Głębokie – linia nr 1, 9
Przystanek autobusowy Głębokie – linia 51
Przystanek autobusowy Głębokie (od strony Polic) – linia 103, 106

Plaża Dziewoklicz

• Kąpielisko
• Kajaki
• Ognisko
• Paint-Ball
• Mini golf

!!! PLAŻA AKTUALNIE JEST W REMONCIE !!!

Kąpielisko Dziewoklicz jest nieco oddalone od centrum miasta, znajduje się ono na terenach Międzyodrza na prawym brzegu Odry Zachodniej, nad Kanałem Leśnym.

Opiszemy dla Was kąpielisko po remoncie – sami jesteśmy ciekawi jak tam się zmieni 🙂

Niezależnie od kąpieliska można skorzystać z pozostałych atrakcji.
Zjeżdżając z drogi i kierując się w stronę parkingu, miniecie drewniany płot. To teren na którym znajduje się mini golf oraz stanowiska do strzelania pistoletami paintball. Nie byłem tam osobiście, ale z zewnątrz wygląda zachęcająco. Byliśmy natomiast obok – w wypożyczalni kajaków.

Wypożyczalnia kajaków zrobiła na nas bardzo dobre wrażenie. Cena za wypożyczenie kajaku nie jest wygórowana, a na terenie wypożyczalni znajduje się bar i miejsce z ogniskiem. Po oddaniu kajaka, udaliśmy się do baru, żeby coś zjeść. Kupiliśmy zestaw ogniskowy, czyli kiełbasę z dodatkami, którą sobie mogliśmy usmażyć na rozpalonym ognisku przy samej wodzie – bardzo fajna sprawa.

Dojazd:

Na Głębokie można dostać się autobusem i samochodem.
Przystanek autobusowy Dziewoklicz – linia nr 61
Przy kąpielisku znajduje się duży parking samochodowy.

Wieża Gocławska

• Zabytek
• Spacer

Gocław to obecnie dzielnica niezbyt chętnie odwiedzana przez turystów jak i samych Szczecinian. Szkoda, gdyż malownicza okolica ma ogromny potencjał i kiedyś stanowiła stały punkt wycieczek. Warto tutaj jednak przyjechać dla samej Wieży.

Zielone Wzgórze, na którym usytuowana jest wieża, przed wojną nosiło nazwę Weinberg (Winna Góra) – od winorośli uprawianych jego zboczach. Z tytułu, że wzgórze stanowiło punkt widokowy, przed wojną dbano o to, aby nie porosło dziką zielenią. Obecnie wzgórze porasta bujna buczyna i widokiem na miasto można by się delektować jedynie ze szczytu wieży. Sama jednak wieża nie jest niestety dostępna obecnie do zwiedzania dla turystów. Kilkanaście lat temu zaspawano wejście, ponieważ była niszczona oraz zdarzały się wypadki śmiertelne wewnątrz niezabezpieczonego obiektu.

Budowę rozpoczęto w 1914 roku, lecz z powodu wybuchu I wojny światowej prace wstrzymano. Ukończono ją w 1921 roku. Wieżę zbudowano z betonu i piaskowca w stylu neoromańskim na cześć kanclerza Ottona von Bismarcka, na wzór grobowca króla Ostrogotów – Teodoryka Wielkiego (wzniesionego w VI wieku w Rawennie). Szczecińska Wieża Bismarcka jest jedną z 240 powstałych na całym świecie. Niemieckie społeczności wznosiły w latach 1869-1934 budowle w kształcie wieży lub kolumny, których zadaniem było sławienie Otto von Bismarcka i wyrażanie niemieckiej dumy narodowej. Ustanowiony zwyczaj nakazywał aby na wieżach kilka razy w roku zapłonął płomień ku czci kanclerza, a uroczystości takie miały przypadać na urodziny czy też rocznicę śmierci patrona. W Polsce ostało się 17 z 40 prawdopodobnych wież.

Wieża ma formę dwuczłonowego cylindra przykrytego kopułą. Na poziomie pierwszej kondygnacji powstał taras widokowy otoczony barierkami. Przypory wieży zwieńczono dziesięcioma orłami. We wnętrzu wieży pierwotnie stało popiersie kanclerza Bismarcka. Obiekt miał przeznaczenie widokowo-rekreacyjne. Dlatego znajdowała się tutaj kawiarnia „Weinberg”, a na wzgórzu wyznaczono sieć alejek spacerowych. Przed wojną wzgórze Weinberg i wieża stanowiły więc bardzo atrakcyjne miejsce dla wypoczynku.

Wieża przetrwała wojenną zawieruchę, jednak orły, które znajdowały się na szczytach przypór zostały strącone (nie wiadomo czy przez Polaków czy Sowietów). Jeszcze w pierwszych powojennych latach wieża cieszyła się dużym zainteresowaniem szczecinian, którzy zwiedzali ją „na dziko”. Pomimo, że władze polskie nadały wieży nazwę „Gocławska” w potocznym języku się ona nie przyjęła i do dziś nazywana Wieżą Bismarcka.

Tak jak wspomniałem, niestety kilka nieszczęśliwych wypadków spowodowało zamknięcie wieży dla turystów. Po zamknięciu wieży przez lata służyła jedynie pasjonatom wspinaczki. Teraz można ją oglądać tylko z zewnątrz, jednak mimo wszystko warto się tam wybrać w wolnym czasie. Wieża została sprzedana w prywatne ręce, więc może kiedyś doczekamy się jej otwarcia? Życie zweryfikuje.

Dojazd:

Na Głębokie można dostać się tramwajem i autobusem.
Przystanek tramwajowy Gocław – linia nr 6
Przystanek autobusowy Gocław (od strony Polic) – linia nr 102.
Z pętli należy udać się w stronę latu i wejść pod mostkiem wymalowanym w barwach Pogoni Szczecin.

Las Arkoński

• Spacer
• Ścieżka zdrowia
• Ruiny wieży

Park Leśny Arkoński, także Uroczysko Las Arkoński, Las, Lasek Arkoński – leśny obszar rekreacyjny wchodzący w skład leśnego kompleksu promocyjnego Puszcze Szczecińskie, fragment Puszczy Wkrzańskiej, położony w północnej i północno-zachodniej części Szczecina.

Krajobraz Parku Leśnego jest urozmaicony, znajdują się tu liczne wzniesienia, tj. Wzgórze Arkony (70,3 m n.p.m.) i Wzgórze Sobótki (około 70 m n.p.m.). Przez teren parku przebiegają liczne potoki: Osówka, Potok Arkonka, Zielonka, Żabiniec, Kijanka i kilka pomniejszych. Zagłębienia terenu zajmuje kilka małych jezior: Arkonka, Jezioro Goplany i Głuszec oraz stawy Syrenie Stawy, Cichy Staw, Górny Staw i mniejsze.

Jednym z bardziej polecanych miejsc w Lesie Arkońskim są ruiny Wieży Quistorpa (niem. Quistorpturm)
Wieża widokowa na Wzgórzu Arkony, wzniesiona w latach 1900–1904 na polecenie Martina Quistorpa w l. 1900–1904 w hołdzie dla ojca Johannesa, szczecińskiego fabrykanta i filantropa, fundatora wielu inwestycji miejskich i bardzo wpływowego człowieka. Wieża Quistorpa wraz z okolicznym obszarem, zagospodarowanym licznymi alejkami i zielenią ogrodową, stanowiła punkt docelowy niedzielnych spacerów szczecinian.

W pobliży ruin, na terenie Lasu, znajduje się ścieżka zdrowia z której można aktywnie korzystać.
Proponuję rozpocząć spacer od pętli tramwajowej “Las Arkoński” szlakiem żółtym do ruin Wieży Quistorpa i dalej przez Jezioro Goplana, aż do Jeziora Głębokiego, z którego można wrócić tramwajem nr 1,9 do centrum. Od Jeziora Goplana do Głębokiego prowadzi ścieżka na skróty – nie trzeba iść szlakiem na około 🙂

Dojazd:

Do Lasu Arkońskiego można dostać się tramwajem i autobusem.
Przystanek tramwajowy Las Arkoński – linia nr 3
Przystanek autobusowy Las Arkoński n/ż – linia nr 80

Kąpielisko “Arkonka”

• Kąpielisko

Arkonka (daw. Świtezianka, do 1945 niem. Martin See) – dawne jezioro w Szczecinie, obecnie kąpielisko, położone w północno-zachodniej części miasta (Park Leśny Arkoński). Obecnie znajduje się tu kąpielisko miejskie, powstałe na początku XX w. w niecce wysychającego jeziora. W południowej części jeziora istniał młyn wodny z czasem rozebrany. W 2014 roku zakończyła się gruntowna modernizacja tego kąpieliska. Arkonka stała się wtedy jednym z największych w Europie kompleksów wodnych na świeżym powietrzu.

Kompleks Rekreacyjny “Arkonka” (taka jest oficjalna nazwa kąpieliska) zajmuje powierzchnię 7 hektarów. Na jego terenie znajdują się cztery baseny o zróżnicowanej głębokości (od 40 do 180 cm) i powierzchni (od 400 do 4990 m2). Łączna powierzchnia basenów wynosi 8012 m2. Baseny wyposażone są w różne atrakcje: m.in. trzy zjeżdżalnie, sztuczną rzekę, sztuczną skałę, gejzery, fontannę o wysokości 15 m, punkty masażu stóp.

Na terenie kompleksu znajduje się także plac zabaw, skatepark (zamieniany w zimie na lodowisko), sztuczna plaża, boiska do gry w siatkówkę i kometkę, kort tenisowy. Jednocześnie na terenie kompleksu przebywać może do 5000 osób.

Cennik:
– dzieci do 6 lat – wstęp bezpłatnie
– dzieci od 6 do 13 roku życia – 1,00 zł
– bilet ulgowy – 5,00 zł
– bilet normalny – 10,00 zł

Dojazd:

Na Arkonkę można dostać się tramwajem i autobusem.
Przystanek tramwajowy Spacerowa – linia nr 1,9
Przystanek autobusowy Stadion Arkonia n/ż – linia nr 80

Rejs statkiem po Odrze i szczecińskim porcie

Odra Queen i Peene Queen to pasażerskie statki wycieczkowe, posiadające dwa pokłady: zamknięty (klimatyzowany) i otwarty (widokowy). Statki od wczesnej wiosny do późnej jesieni odbywają regularne rejsy po porcie. Trasa rejsu przygotowana została przez doświadczonych przewodników i obejmuje najciekawsze miejsca portu szczecińskiego, przybliża również florę i faunę nadodrzańską.

Jest kilka firm i statków, które oferują takie rejsy. Dla przykładu opiszę jedną z nich ODRA QUEEN.

W ofercie mają 10 tras – od krótkich po porcie do całodniowych, aż do nadmorskiego Świnoujścia. Trasy najlepiej sprawdzić ich stronie internetowej lub w kiosku turystycznym, który stoi przy nabrzeżu obok Wałów Chrobrego.

Cennik:
– 23 zł / osoba – bilet normalny
– 17 zł / osoba – uczniowie, renciści, emeryci
– 54 zł bilet rodzinny (2+2)
*Dzieci do 5 roku życia płyną gratis

Zobaczenie Szczecina od strony Odry jest wyjątkowych doznaniem, nawet dla rodowitych mieszkańców tego miasta.

Dojazd:

Nad Nabrzeże Pasażerskie można dostać się tramwajem.
Przystanek tramwajowy Wały Chrobrego – linia nr 6.

Piwnice Starki

Piwnice Starki mieszczą się w budynku Szczecińskiej Wytwórni Wódek ’’Polmos’’ S.A. ul.Jagiellońska 63/64, pod nazwą SZCZECIŃSKA FABRYKA WÓDEK „STARKA” SPÓŁKA Z O.O.

W czasie 90 minutowego programu przewodnik wita gości i oprowadza po piwnicach, zapoznaje z historią wyrobu, sposobem wytwarzania i leżakowania, po czym następuje degustacja starki i innych wyrobów zakładu z drobnym poczęstunkiem. Na koniec każdy uczestnik otrzymuje suwenir (100 ml alkoholu).

Cennik:
grupy 15 i więcej uczestników – cena za osobę 50,- (PLN)
grupy poniżej 15 uczestników – cena za wycieczkę 750,- (PLN)

By zwiedzić piwnice należy zarezerwować i potwierdzić termin wycieczki z minimum 3 dniowym wyprzedzeniem. Z tego co mi wiadomo, to nie jest łatwo zwiedzić te piwnice, dlatego proponuję kontakt telefoniczny w celu rezerwacji biletów.

Dojazd:

Do piwnic Starki można dostać się tramwajem i autobusem.
Przystanek tramwajowy Jagiellońska – linia nr 5,7,9
Przystanek autobusowy Strzelecka n/ż – linia nr 86
Od przystanku tramwajowego należy podejść pod górkę ok. 100 m, do przystanku autobusowego Strzelecka.

Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie

Muzeum Techniki i Komunikacji – Zajezdnia Sztuki w Szczecinie – muzeum w Szczecinie. Jedno z największych w Polsce muzeów o profilu technicznym. Utworzone 1 stycznia 2006 mieści się na Niebuszewie we wpisanej do rejestru zabytków zajezdni tramwajowej przy ul. Niemierzyńskiej.

W muzeum prezentowana jest między innymi historia szczecińskiej komunikacji miejskiej, tramwajowej i autobusowej. Osobnym tematem jest szczeciński przemysł motoryzacyjny. Prezentowane są motocykle przedwojennej firmy Alba, samochody marki Stoewer, jak i powojenne Junaki ze Szczecińskiej Fabryki Motocykli. Są też polskie jednoślady: skutery Osa, motorowery: Komar, Żak i Ryś, motocykle: WSK, SHL i Sokoły.

Samochody reprezentowane są przez Syreny, Fiaty 125p i 126p, Warszawy, Żuka, Nysę i Stara 25. W muzeum zgromadzono także prototypy polskich pojazdów: Beskida, Smyka, Wszędołaza, LPT i Iskrę.

W muzeum znajduje się symulator tramwaju Konstal 105Na. Do kabiny wyciętej z prawdziwego wagonu dołożono wizualizację trójwymiarową wyświetlaną na przedniej szybie kabiny, obejmuje ona kawałek rzeczywistego Szczecina.

Cennik biletów:
Normalny – 10 zł
Ulgowy – 5 zł
We wtorek wstęp jest bezpłatny (z wyjątkiem “Eureki ruchu”).
Bilety kończymy sprzedawać na pół godziny przed zamknięciem muzeum.

Dojazd:

Do Muzeum Techniki i Komunikacji można dostać się tramwajem.
Przystanek tramwajowy Muzeum Techniki – linia nr 3

Centrum Informacji Turystycznej
pl. Żołnierza Polskiego 20 /szklany pawilon na Alei Kwiatowej/
70-551 Szczecin
tel. +48 91 434 04 40
e-mail: cit@zstw.szczecin.pl

Godziny otwarcia:
W sezonie (maj – wrzesień)
poniedziałek – sobota 10.00-18.00
niedziela 10.00-15.00
Poza sezonem (październik – kwiecień)
poniedziałek – sobota 10.00-18.00 
niedziela 10.00-14.00

Centrum Informacji Turystycznej działa w zakresie dostarczania informacji o mieście Szczecin i jego regionie zachodniopomorskim. Oferuje pomoc w kontaktach z przewodnikami turystycznymi. Tutaj można zaopatrzyć się w Szczecińską Kartę Turystyczną jak również w bilety na wydarzenia oraz imprezy kulturalne odbywające się w Szczecinie. W sprzedaży dostępnych jest wiele publikacji turystycznych, przewodników, map, pamiątek i gadżetów miejskich.

Biznes w Szczecinie

Coraz większą popularnością cieszy się turystyka biznesowa, czyli łączenie obowiązków zawodowych ze zwiedzaniem atrakcji turystycznych. W tym celu warto skorzystać z miejsca oferującego ergonomiczną przestrzeń do pracy takiego jak m.in. wirtualne biuro – Twój Wirtualny Szczecin.   

PODSUMOWANIE

Proponuję rozpocząć zwiedzanie od Dworca PKP Szczecin-Główny, chociaż możecie zrobić to w dowolnej kolejności.

Z Podziemii pod Dworcem PKP Szczecin-Główny możecie przejść pieszo nabrzeżem pieszo pod Most Długi, gdzie rozpoczyna się Bulwar Piastowski z Aleją Żeglarzy. Stamtąd, po przejściu przez przejście dla pieszych w poprzek torowiska tramwajowego, dostaniecie się na Stare Miasto i do Ratusza. Po obejrzeniu tej części miasta, zjedzeniu czegoś w różnorodnych restauracjach i spróbowaniu rodzinnego browaru w Ratuszu, kierujcie się w stronę Wałów Chrobrego. Najlepiej chodnikiem wzdłuż znanej już jedni z tramwajem, w kierunku wysokiej Trasy Zamkowej. W pewnym momencie miniecie Basztę Siedmiu Płaszczy, a nad nią Zamek Książąt Pomorskich do który obejrzycie później. Po chwili dojdziecie do reprezentacyjnych tarasów Wałów Chrobrego. U góry, obok centralnego budynku (z prawej strony) znajduje się przystanek autobusowy linii 70. Dojedziecie tym autobusem pod Urząd Miasta – czyli na koniec trasy. Za budynkiem Urzędu znajdują się Jasne Błonia, a za nimi ukaże się Wam Pomnik Czynu Polaków, tzw. trzy orły. Trzymając się głównej ścieżki wejdziecie do Parku Kasprowicza, przejdziecie obok Teatru Letniego i dojdziecie do Ogrodu różanego “Różanka”. Z Różanki wyjdźcie drugim wyjściem, tym za sceną. Przechodząc jakieś 100m, dojdziecie do głównej ulicy (Wojska Polskiego), gdzie znajduje się przystanek tramwajowy linii nr 1 i 9. Tymi tramwajami dojedziecie do Bramy Portowej. Z Bramy Portowej zejdźcie w dół ulicą Wyszyńskiego do kładki nad jezdnią. Po lewej stronie stoi Katedra. Z tego miejsca trzeba przejść jedną przecznicę na północ do Bramy Królewskiej. Z Bamy widać Zamek Książąt Pomorskich oraz Plac Solidarności z Filharmonią.

Takie kółeczko wydaje się być złotym środkiem, jeśli chcecie spędzić intensywny dzień na zobaczeniu Szczecina. Jak jesteście kilka dni to oczywiście rozbijcie sobie zwiedzanie na raty. Dodatkowo, przedpołudnie możecie poświęcić na Cmentarz Centralny, Rejs Statkiem lub zwiedzić piwnice Starki.

Tekst: J

Visits: 7743